خیر

حفاظت در برابر امواج الکترومغناطیسی

محصولات مصرفی

یکی دیگر از کاربردهای محافظ الکترومغناطیسی، دیوارهای محافظ EM است که برای محافظت مکان در برابر امواج الکترومغناطیسی استفاده می شود. عملکرد این محافظ ها جلوگیری از آسیب به داده های الکترونیکی حساس در اثر تداخل الکترومغناطیسی و همچنین محافظت از سلامت انسان است. در واقع کارکرد موثر ابزارهای الکتریکی به دلیل تداخل الکترومغناطیسی قطع، تخریب یا محدود می شود. به طور خلاصه، محافظ الکترومغناطیسی فرآیندی برای کاهش پراکندگی امواج الکترومغناطیسی در فضای مورد نظر با مسدود کردن امواج با یک سپر ساخته شده از مواد رسانا است. در یک ماده، مکانیسم های اصلی برای تضعیف تداخل امواج الکترومغناطیسی بازتاب، جذب و بازتاب های متعدد است. بازتاب مکانیزم محافظ اولیه الکترومغناطیسی است. برای انعکاس، این ماده باید حامل‌های بار متحرک مانند الکترون‌ها یا سوراخ‌هایی داشته باشد که با تشعشعات الکترومغناطیسی تعامل دارند. مکانیسم دوم محافظ الکترومغناطیسی جذب است که برای تعامل با تابش الکترومغناطیسی نیاز به حضور دوقطبی های الکتریکی یا مغناطیسی دارد. مواد با ثابت دی الکتریک بالا، دوقطبی های الکتریکی و مواد با نفوذپذیری مغناطیسی بالا، دوقطبی های مغناطیسی را برای محافظت از امواج الکترومغناطیسی با فرآیند جذب ایجاد می کنند. مکانیسم سوم بازتاب های متعدد است که بازتاب روی سطوح مختلف ماده است. مواد با سطوح داخلی خاص یا کامپوزیت ها با ذرات پراکنده مکانیسم های بازتابی متعددی را نشان می دهند. اثربخشی محافظ، که در دسی بل بیان می شود، مجموع کاهش بازتاب، کاهش جذب و بازتاب های متعدد است (شکل مقابل). فلزات رایج ترین ماده برای محافظت الکترومغناطیسی هستند زیرا رسانا هستند زیرا الکترون های آزاد در فلزات با امواج الکترومغناطیسی برهم کنش دارند. با این حال، رسانایی یک الزام برای محافظت از امواج الکترومغناطیسی نیست. متداول ترین مواد مورد استفاده برای محافظ الکترومغناطیسی فلزاتی مانند مس، آلومینیوم و فولاد ضد زنگ هستند. از آنجایی که این فلزات محافظت کافی در برابر امواج ایجاد می کنند، حساسیت آنها به خوردگی، حجیم بودن و مشکل در شکل گیری شکل مورد نیاز مشکلاتی را ایجاد می کند. مواد کربنی به عنوان یک سپر الکترومغناطیسی برای حل مشکلات ناشی از استفاده از وسایل الکترونیکی در نظر گرفته شده است. مواد کربنی بسیار پایدار هستند و خواص الکترونیکی، مساحت سطح بالا و پایداری حرارتی آن‌ها را به گزینه‌های مناسبی برای کاربردهای محافظ الکترومغناطیسی تبدیل کرده است. مواد کربنی که معمولاً برای محافظت الکترومغناطیسی استفاده می‌شوند شامل فیبر کربن، نانولوله‌های کربنی، گرافن، پودرهای گرافیت، کربن سیاه و رشته‌های کربنی هستند. گرافن یک لایه دو بعدی از اتم های کربن است که در یک شبکه لانه زنبوری قرار گرفته اند. الکترون‌های موجود در گرافن مانند ذرات بدون جرم رفتار می‌کنند که به تحرک بالای الکترون کمک می‌کنند. محصولات حفاظتی ساخته شده بر اساس گرافن شامل رنگ محافظ EM، اسپری محافظ EM، پوشش محافظ EM و غیره است که می تواند برای محافظت از دیوارهای مراکز داده، اتاق کودکان و غیره استفاده شود.

بازاریابی

ندارد